Evimize ileri teknoloji geldi:)
Pek keyifli, artık biz de lost manyaklığına dâhil olabilcez. Karizma puanımız artacak.
Bugün evdeyim.
En sevdiğim sabahlıkla sakin sakin dolanmak için, hiç konuşmadan, hiç telefon çalmadan.
Basit şeylerdeki mutluluğu acelesiz hissetmek için.
Yemek yaptım, yavaş yavaş çamaşır katladım. Cildime sevdiği maskeyi, kırışıklara da ütü sürdüm.
Mahjong oynadım. Taşları bitirince çıkan havai fişekleri pek sevdim.
Yarım kalan atkıma el attım, bir ters bir düz ördüm.
Saçlarıma bakım yaptım, bir ara Derya Baykal’a bile göz attım:)
Tüm camları açtım sonra, hafif ürperdim, bu hissi sevdim.
Günler uzadıkça, çıkış saatlerim aydınlığa geliyor, pek seviniyorum. Bahar gelsin
artık, yaz gelsin, gezelim, eve girmeyelim, her hafta planlar yapalım. Çanta hazırlamayı özledim.
Pazar sabahı kahvaltısında, kendi elektriğini nasıl üretebileceğine kafa yoran ve sonraki iki saatini bunu araştırmakla geçiren, hatta plan yapan bir adama sahibim ben. Bunun avantajı oldukça fazla tabii, bir kere hiçbir iş için tamirci çağırmadık mesela. En pratik teknik çözümler kendisinde. Her günüm festival gibi, bu sebepten. Kendisinden, kendi tuvaletini temizleyen kedi tasarlamasını istiyorum, acilen. Temizleme işlemi neyse de, temizlerken, içten içe gülerek izlemeleri ve direk gidip kullanmaları benimle dalga geçtiklerini düşündürüyor.
Pamuk şeker gibi bir gün. Pofuduk tatlı hafif.
Elime yüzüme bulaştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder