261009



E basbayağı çalışan insan moduna geçtim ben:) Bugün evde yaptığım ekmeği getirecek, dolapta kendi çayıma yer açacak kadar yerleştim bile!

İlk on günü başarıyla tamamladım. Yer yer iniş çıkışlar yaşadım tabi.

Cuma akşamı, saatler süren trafiğin sebep olduğu sorularım ve kafa karışıklığımı biricik sevdiceğim halletti. İnsanın hayatında böyle bir “dostu” olması çok güzel ve şanslı bir durum. Sevgili olmanın, karı koca olmanın çok dışında bir şeyden söz ediyorum. Seni tanıyan, akıl veren, sarsan, kendine getiren, ayna tutan biri. Bunları araya kendi egosunu, isteklerini koymadan, durum her neyse tamamen senin üzerinden değerlendirerek yapabilen biri.

Özetle, yavaş yavaş geçişimi tamamladım. E tabi, bir yıl boyunca mümkün oldukça markete dahi inmeyen, akşamüzeri ihtiyaç listesini söyleyen, her şeyi telefonla sipariş eden bir insan olarak, iş trafiğine ve hızına alışmam zaman aldı, alıyor. Bir de bu arada birer ağır grip atlattık. Haliyle zor bir leveldı:) Örneğin evde çalışıyor olsam, o hafta hiçbir şey yapmaz sürekli yatardım ve aksayan işlerden yakınırdım. Oysa bu durumda, işe gittim, sabahları temiz havayı soluyarak sevindim, öğleye doğru ilacımı alarak işlerime konsantre oldum vesaire…

Gardırobumu bile elden geçirmem gerekti ki, sabahları “ne giyicem” telaşı yaşamayayım. Evde çalışırken tamamen kendi isteğimle üzerime aldığım eve dair sorumlulukların çoğunu sevdiceğim paylaştı. Bir kısmınaysa aslında gerek yokmuş. Mesela her gün lavabo ovmak gibi. Gün aşırı süpürge açmak gibi. O kadar sık olmasa da olurmuş. Hayır temizlik hastası bir insan değilim. Sadece evdeysen öyle oluyor. Dahası, yoğunlukta daha çok kitap okunabiliyor, daha kaliteli zaman geçirilebiliniyormuş. Az uykuyla idare edebilmeye şaşıyormuş insan. Ev gerçekten ahtapot gibi insanı saran, sarmalayan bir şeymiş ve bir süre sonra bu duruma bir ara vermek en iyisiymiş. Şimdilik. Evdeofis hala benim için mucize niteliğinde bir şey, ama şu aşamada böylesi en güzeli ve en doğrusu. Ve en önemlisi ben hayatımın bu yeni ritminden memnunum ve çok mutluyum.

5 yorum:

deryik dedi ki...

işte nihayet beklediğim yazı :)

Sinem dedi ki...

Canım, hayırlı olsun yeni işin. Herşey çok güzel olsun. Öpüyorum...

Esin (Huysuzbalık) dedi ki...

Arı Mayaaaaa özlemişim eski bir dostu görmüş gibi oldum :) Canım balığım ok seviniyorum kendini mutlu eden bir seçim yaptığın için. Kolay gelsin. Her şey hep böyle yolunda olsun. Sevgiler...

Anonymous dedi ki...

bayılıyorum yazılarınıza,elinize sağlık:)

yıldız dedi ki...

Ev ahtopot gibi sarmalayan bir şey benzetmeniz süper,gerçekten evde olunca insan yapacak çok iş buluyor.

İşinize alışmanız da çok güzel:))İnsan kısıtlı zamanlara daha çok şey sığdırmak istiyor.