Nasıl anlatsam?
“Karnımda bir şey var”dan “bir bebek bekliyoruz”a ilerleme hali.
Ama daha garip bir hal. Anlatması zor.
Başıma gelen bir sürü mucizeden sonra, en büyüğünü yaşamak galiba. Veya hep en sonuncusu mu en büyüktür? Belki pek özel bir örnek olacak ama; Allah’a inanmaktan, varlığını bilmekten, gerçekten iman etmeye geçiş. Bütün bir kalple. Pıtpıtpıt. Cüretkar bir misal mi olur; üç aşamadır ya hani ilimler; bilgiyle bilmek, gözle görmek, ve hakkıyla bilmek. Denizin varlığı bilmek, denizi görmek ve nihayet denizde yüzmek gibi. Bolca su yutmuşsun hatta bir de. Oh ne keyif, su dedikleri bu muymuş sahi? Balık mıymışım ben meğer?
Gerçekten sana özel “buradayım, yanındayım” demesi gibi. İçimizdeki gürültüden duyamayız ya bazen onu, bu sefer kocaman bir şölen var, duymamak imkânsız.
İçimde kocaman renkli balonlar, bir neşe. Havai fişekler, sanki gökyüzüne adımı yazıyorlar böyle kocaman.
Bazen gözlerime renkli damlalar dolduran bir şükür hali. Sırf teşekkürünü anlasın diye daha iyi bir insan olmak istemek. Vardı ya o filmde; “you make me wanna be a better man”. Ben öyle âşık olmuştum ki, o cümleyi anlamıştım. İşte tam da böyle. Ve daha güçlü bir insan, daha güçlü bir kadın.
Adını bilmediğim, başka bir mevsim. İyi bir haber alırsın, mutluluktan gözlerin dolar, aklına geldikçe ağlayasın gelir. Ondan da fazlası.
İlk kez âşık olduğum o an gibi. Hani o söylediğin şarkıyı anlamaya çalıştığım, “ben de pek severim” diye içimden geçirdiğim. Kapısında "Burası aşıklar Kabesidir/ Her kim ki buraya nakıs gelir/ Buradan kamil olarak çıkar" yazan yerde, ettiğim dua gibi. Sen. Elim ellerinde, kalbim kalbinde. Bir heyecan, isimsiz bir kıpırtı, bir telaş, endişeler ve hemen ardından anlaşılmaz bir dinginlik. Dünyanın en mutlu uykuları. Bolca yağmur, bolca güneş, gökkuşaklarında oyunlar. Kocaman bir bilinmezlik. Hayattaki yerini bulmuşsun gibi. “İşte şimdi oldu” der gibi. “Yorulduğuma değdi” diye geçirmek sanki. Ve yeni yorgunluklara çok fena hazır olma hali.
Şükretmenin sahici anlamını kavramak gibi. Teşekkür edileceklere nihayet kocaman bir maddenin armağan edilmesi. Ben bunu hak etmek için hiçbir şey yapmadım ki üstelik. Sevgim karşılık bulmuş belki gökyüzünde diye için için sevinmek. Noel baba hediye dağıtırken beni de unutmamış diye sevinen çocuk neşesi.
Yanındaki adama başka bir ışıkta bakmak. Hayır, “çok iyi bir baba olacak” düşüncesiyle değil bu, başka bir şey. Elini ilk kez tuttuğumda, başımı ilk defa omzuna koyduğumda, ilk defa öptüğümde, ve her “hayat bundan daha iyi olamaz” dediğimde, “daha mutlu olamam” zannettiğimde, hep daha ilerisi… Sevgililik hali, aşkından ölme hali ve artık belki aşkından “olma” haline geçiş. Aşkın kendini doğurma hali.
Sanki aramızda bir çiçek açmış gibi.
9 yorum:
peynir almayı unutsmda mı :P
Yazın da yorum da harika. Çok içten ve sade.
ilk defa okuyorum sizi başka bir blogun köşesinde 08062010 başlığını görünce dikkatimi çekti sadece... ama okuyunca şuan işte olmasam gürül gürül ağlayacağım... 15 mayıs da bir bebeğim olcağını öğrendim... dr 2 hafta sonra yine gel dedi hep o iki haftayı bekledim hiç sevinmedim hiç güzel sözler söylemedim hiç neşemi dillendirmedim hiç heyecanımı yazılara dökmedim nedennnnnn saçmasapan temkin saçma sapan nazar hurafeleri yüzünden... iki hafta sonra gittim dannnn bebeğim büyümemiş, bi hafta daha bekleyelim diyen bir dr sanki onun suçuymuş gibi... işkence içinde geçen 1 hafta bebeğim sev beni nolur sev özür dilerim diyen bir ben... ve bir hafta sonra kalp atışları yokkkkk... başka bir dr a koşarak gitmek aynı sözleri duyup ağlayarak kendi dr uma gidip 1,5 aylık hamileliğime son vermek... bunları anlatmamın nedeni yaşayın sevincinizi bebeğiniz duyuyor sizi korkmayın kötü ihtimalleri getirmeyin hiç aklınıza yazınız şahane ben yapamadım bebeğim küstü bana... neden büyüklerimiz kimseye söylemeyin dermiş anladım çünkü böyle sonuçlandığında o kadar çok kişiye laf anlatmamak okadar hatırlamamak ve üzülmemek içinmiş yaşadım... ama siz harika bir anne harika bir aile olacaksınız inşallah inandım... hamilelerin duası kabul olurmuş banada hayırlı bir hamilelik dileyin içinizden geçersem bi an olurmu... sevgiler
ben de çok sevdim bu yazıyı. huzur verdi.
@mortingen: :)
@alittlepenny: teşekkür ederiiz.
@derya: bana bir mail atar mısınız? mormermaid@gmail.com
@ecearar: çoook teşekkür ederim:)
Uzun zamandır bu kadar güzel,bu kadar kalbime dokunan,içime işleyen bir yazı okumamıştım..Size teşekkür ederim.Gecenin bu saatinde,kafamda,kalbimde bir sürü belirsizlikler içinde huzursuzca uymaya hazırlanıyorken(üstelik ne evliyim ne de şimdiye kadar böyle bir şeyi tattım)tesadüfen yazınızı okudum ve inanın bana çok güzel duygular hissettim ta derinlerimde....Böyle güzel bir annenin güzel bir bebeği olmasını tüm kalbimle diliyorum.
@ayzıl: asıl ben çok teşekkür ederim. dualar-dilekler için de çok teşekkürler.
Çok tatlı bir anne-baba adayısınız :)
finali ben de beğendim yahu.
ya ne olacağdı sonuçta.
Yorum Gönder