maya!

bayram sabahı ciciler giyip, namaza giden sevgiliyi beklemek...
et kokan ev.

sonra bu bayramın hediyesi, sokağımızdaki dede'den.

kucağıma oturuverdi hanımefendi, kalkmadı.

aldık eve getirdik.

kraliçe tavrı olan bir kız. hani bi karışıklık olmuş da sokağa düşmüş sanki.
asil.

duman neler yaptı, bağırmak çağırmak, hırlamak, dövmek dahil.

o en rahat mindere geniş geniş kurulup keyif yaptı.

gaaayet relax.

sarışın bir kız, süslü, boynuna doladığım süsü bile pek sevdi, itiraz etmedi.

ilk günler hele, sırnaştı, şımardı, kendini sevdirdi, yumuşacıktı.
ara ara hep hapşırdı:)

şimdi daha rahat o da, canı istemeyince sevdirmeyebiliyor, hapşırmaların yerini mutlu grrrlamalar aldı.

artık iyi anlaşıyorlar iki cadı.

bense gribal.

dün üç kız evde uyku keyfi yaptık.

özlemişim. öğle güneşinde ütü, telaşsız yemek yapmak, ikindi vakti kitap okumak.

bir de komşumuz uğradı, bitki çaylarıyla, iyi ki geldi, iyi geldi...

senfoni

Fotoğraf:kasımikibin7/salacak

telaş telaş.
çocuklar bıcır bıcır. akışkan, hareketli, sürekli!

"çöpünü neden camdan attın?"
"ama öğretmenim, zaten çöp arabası geçiyordu, burdaki kutuya atsam da oraya gitmeyecek mi?"

akşam karanlığında eve dönme hali, nerde buluşsak, ne yesek, nasıl yapsak.
iyi ki varsın, iyi ki yanımdasın.
kapıyı sevdicekin açması.
huzurlu ev, sıcacık.
sahlepe tarçın keyfi.
sıcacık kanepede uyuklamak.

hava nasıl olursa olsun, serin, güneşli günler gibi yaşamak, fotoğraftaki gün gibi hani.
kavanozdan çikolata araklamak.
mesnevi okumaya bile vakit bulmak.
artık örgü örmek için zaman yaratmaya çalışmak.

ve;
bayram planları, yılbaşı planları.
bu ilk başbaşa bayramımız.
heyecan yaptım ben, şimdiden.
kendi bayram geleneğimizi oluşturacağız.
"biz bayramda..." diye cümleler kuracağız ilerde.
seyahat yok bu kez, kamp kurcaz evde, huzur kampı:)
yünlerim hazır, yemek menüm de, ha bir de puzzle.

sonra geçen hafta;
düğün!
beraber, başbaşa katıldığımız ilk davet.
elele girmek, keyifle yemek içmek.
ama en güzeli dansetmek. orda sanki bizden başka kimse yokmuş gibi.
tam da o an, ilk dansettiğimiz anı hatırlamak... onun da aynısını düşündüğünü bilmek, hissetmek.

güzel bu.
beraber bir tarih oluşturduğumuzu hissediyorum artık iyice, anılar. sonra beraber edinilen alışkanlıklar. daha güzeli artık pek çok şeyi konuşmak zorunda kalmadan anlatmak. kendiliğinden yapıverdiği bir şeyin aslında en çok ihtiyacım olan şey olması.

güzel.
kendime şaşıyorum, en telaşlı zamanlar sanki ama öyle sakinim ki.
o panik kız sakinleşiyor sanki, olgunlaşmak değil ki bu, sakinleşen sular gibi, serin akan, yolunu bularak...

"SENFONİ

Önce sesin gelir aklıma

Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm

Güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli

Sonra cumartesi günleri gelir

Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum

Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.

Kırk kere söyledim bir daha söylerim

Savaşta ve barışta, karada ve denizde,

Düşkünlükte ve esenlikte

Zamanımız apayrı bize göre

Yanyana olduk mu elele

Aç kalsak ağlamayız biliyorum.

İçim güvercinleri okşamış gibi rahat

Sen yanımdayken ister istemez

Geniş meydanlarda akşam üstleri

Üstüste üç kere deniz, üç kere çınarlar.

Sen yanımdayken ister istemez

Uzak ırmakları hatırlıyorum..."

Turgut Uyar

kahvaltı

"Yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem
Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı"

Cemal Süreya...

Pazar kahvaltısının en çok yakıştığı yerde yaşıyoruz, o yüzden de Pazar kahvaltıları en çok bize yakışıyor:) -pek kendini beğenmiş gördüm kendimi-

Erken uyanmak yok, acelem yok, daha da tembellik edebilirim ama rengarenk perdelerim, ışığı görüyorum, kalkıp, açıyorum pencereyi.

Serin hava. Ama güneşli. Nasıl bir güneş. Enerji veriyor, durduğun yerde dutramıyorsun, çıkman gerek, dışarda olmalı, o havayı solumalısın.

Çıkıyoruz.

Sadece yürümek bile yeterdi aslında, yürüyoruz, deniz, denizin olmadığı yerde yaşayamam ben, hava ışıl ışıl, yürüyoruz.

Önce kocaman kahvaltı. Abarttığım tek öğün. Şölen gibi, kutlama gibi, en sevdiğim öğün. Bir ayin gibi, kutsal. Acelesiz telaşsız. Evde yapmak da ayrı keyifli. Çaylar, meyve suları, renk renk reçeller, sosis, güneş yumurtalar, zeytinyağı içinde yüzen salatalıklar, bir yanda gazeteler sonra, sponge bob açık olabilir, mır mır huysuz kedimiz...

Bence tüm gün bile sürebilir.

Hava süper. Geliyoruz, açık büfe kahvaltı; en sevdiğim şey, evde bile öyle uygulayacağım neredeyse ben Pazar günleri.

Tabağımız hazırlıyoruz, benim maharetli sevgilim, çok fazla şeyi aynı anda taşıyabiliyor, elinde tabaklarla masaya gelirken, bir kez daha aşık oluyorum ona, bu bahar ışığının altında yüzüne bakarken, o farketmiyor.

Sonra...

Yemek, içmek, yanda deniz, istanbul, keyifle içilen birer sigara, birer çay daha, ürpermek esen rüzgarda, "ayaklanın artık" diyen istanbulun sözünü dinlemek, kalkmak, kuzguncuk'a doğru, sokaklara dalmak, evlere bakmak, ilanlara, belki burda bir eve taşınırız bir gün ne dersin...

senin kedin olmak

herkes dinlesin herkes!
dün akşam sarılmış sıcacık evimizde otururken hep bunu dinledik biz...

/

Senin kedin olmak kolay desem yalan
Gözden uzak kalmak çok zor bir an
Tırmandığım her ağaçta
Ve attığım her küçük adımda
Sen varsın hep yanı basımda
Ve aklımda

Senin kedin olmak kolay desem yalan
Yine de gözlerim hep parlıyor inan
Kıvrılmısım ayak ucunda
Uyuyorum rahat rahat yatağında
Sen varsın hep düslerimde
Ve kalbimde

Hep burnumun dikine gitsem bile
Uyumluydum isime geldiğinde
Ömür boyu tek sevdiğim sendin
Ama sanma ki sahibimdin
Senin kedin olmak kolay desem yalan
Aslında hiç yüksünmedim ben bundan
Sen ağlarken yanındaydım
Göz yaşların hala yanağımda
Ben varım ya kucağında
Sakın unutma

Gökalp Baykal

waybackintolove

Artık bir mesaiye sahip olmaya alışma hali.
Akşam eve gelince anlatacak bir sürü şey biriktirmek.
Çocuklarla olmak güzel, masum, neşeli, acayip zekiler.

Sonra haftasonu, sevdiklerimizle beraber sürpriz doğumgünü partisi.
Keyifli ötesi.
Cam kestirene, mor kazağı seçene, bulaşıklarıma yardım edene, tablomda kendi fotoğrafını arayana, gecikerek de olsa, ellerinde torbalarla noel baba gibi içeri girenlere, herkese teşekkür ederim:)

/

music and lyrics;

Bir ay kadar önce izledik.
Çok tatlı, uçuş uçuş, keyif filmi.
Notting hill’den neşeli, müzikleri kendini sevdiren film. Şarkı çok hoş, bugün pek çok kez dinledim tekrar tekrar...

waybackintolove:

http://www.youtube.com/watch?v=-aUUKI9HHt4&feature=related

kasım

Balık pişirdim ben:)

Her yeni yemek yeni bir level gibi geliyor hala. "Yumurta kırmayı bile bilmem" deyimi benim için kelimenin hani tam anlamıyla geçerliydi.

Başka; doğum günü hediyesi seçme paniği, pazar mesaisine öfke, atkıyı bitirdim aynı renkten bir de bere, önce buz gibi ev, nasıl ısınırız telaşı, sonra evi tropikal iklim kadar ısıtmayı başarabilen sevgiliye minnet duyma, bir de bir türlü geçmek bilmeyen grip.

film film film izleme.

Dün gece, kusursuz yabancı, eh işte.

Evdeyse, internetsizlik yaradı sanki, zaman bereketlendi.

Velhasıl, sıcacık bir kış.

Burada minicik duran tablomuz, evde aslında kocaman bir duvarı kaplamakta.

Bir yılın özeti, fotoğraflar, mektuplar, biletler kelimeler...

Şimdiden ne çok anımız oldu bizim.

Fotoğraf: ben

mola

Yazamadım.

Önceee; Avrasya Maratonu. Geçen Pazardı. Sabah 9da başlayan öğlen 3e dek süren bir yürüyüş. İstanbul'un damarlarında. En güzeli köprüde yürümekti, evet. Hava bizden yanaydı, çantam sandviçlerle dolu, daha ne isterim. Bu sefer hiç yorulmadı ayaklarım. Antremanlı kız oldum ben. Akşama da balık balık balık.

Ve; yıldönümü. Önce ev, mumlar, özenle hazırlanmış hediye. Sonra, Ceylan Intercontinentalin tepesi. City Lights. Bizim ev bile görünüyor, hatta tam karşısı. Balkonumuzda bakınca gördüğümüz gökdelenin tepesi. Işıklar, müzikler, romantikti sahiden. Orda öylece kalmak istedim, saatlerce. Çoooook güzeldi!

Sonra iş seyahatine çıkması gereken sevgili, huysuzluk eden ben:)

Ve Perşembe, arkadaşım, annesi ve ben maharetli bir öğleden sonra geçirdik. Ahşap boyadık. Gün sonunda çok şirin ve süslü bir kutum oldu. Öğrencem bayaa bunu ben çok eğlenceli geldi valla. Gevezelik ettik, nasıl yapsak konuştuk, çay içtik.

Kış sebzelerine sarmaktayım. Gugılda durmadan bilmem ne nasıl örülür, karnıbaharı nasıl kızartsam diye aramalar yapmakta. Ev sakin. Gün boyu okuyorum, yazıyorum, yemekler yapıyorum. Bir de örgü örüyorum:) Bu sakin hali çok seviyorum. Tek telaşım, yağmura yakalanmasına fırsat vermeden çamaşırları toplamak.

Ve de biraz teknik aksaklıktan, biraz da canım istediğinden kısa bir mola.

Daha yazacağım.