Apartmanda üç hatunuz biz;
üçümüz de balık burcuymuşuz:)
Bir tür akvaryum yani.
Ben burayı taşındıktan sonra komşuluk diye bir kavram öğrendim.
Mesela geçen gece leziz bir yemek ve sevdiğimiz konuklarlayken, dilimli ekmek sevmeyen misafire, kendi deyimiyle "normal ekmek" bulmamız gerekti ve saat geçti, naptık, hooooop "komşudan istedik."
İlk kez komşum oluyor benim, o yüzden ne yapılır bilemedim mesela, kalanı götürülür mü, sabah onlara da mı ekmek alınır falan düşündüm.
Sonra, "hiç sesiniz soluğunuz çıkmadı merak ettim?Kediniz de bağırıp duruyordu..." diye merak edilmek, sorulmak, her şey yolunda mı bilmek isteyen birileri. İlginç bir arkadaşlık biçimi, otomatiğe alınmış bir dayanışma. Genlerimizle getirdiğimiz bir davranış şekli bu sanki. Koşulsuz yardım ve yanında olma hali.
Gecenin bir yarısı içilen kahve.
Havasındaysa eğer, kapatılıveren:)
Leziz bir şey pişince yollamak ve yine boş gelmeyen tabak muhabbeti sonra.
Ben bu olayı çok sevdim.
fotoğraf: deviantart
7 yorum:
çok çok güzel....şanslısın:))
ben site çocuğuyum. komşuluk yetilerim pek gelişmemiştir o yüzden. doğduğumdan beri hep büyük bi sitede oturduk. kimsenin kimseyi tanımadığı, 10 katlı, bloklar şemasıydı yani. şimdilerde 2 küçük apartmandan oluşan bi sitede oturuyoruz. herkes komşuluğunu eksiksiz yerine getirmekte. üstelik bana da bir sitem, sitem. alışkanlık işi bence bu. çok denedim ama benim genlerimde yok sanırım.
Oh ne guzel..Komsuluk guzel sey kafalar uyusuyorsa :)
Komşuluk benim de çok özlediğim bir duygudur. Kırıkkale'deki evimizde apartmandaki herkesle içiçe yaşıyorduk adeta. Bekarken kardeşimle oturduğumuz apartmanda kimse bize komşuluk , güleryüz göstermedi. Belki de bizi göremediklerinden bilemiyorum. Evlendikten sonra oturduğum, yani şimdi yaşadığım apartmanda ise çok şeker olan karşı komşum dışında herkes alakasız ve doğuk. Ben selam vermesem selam verecekleri bile yok. Taşınırken yaptığımız tadilat nedeni ile belediyeye defalarca şikayet edildik ki bizden önce bütün daireler tadilat yapmışlardı. Anlayışsız olmuş insanlar anlayışsız...
Ah eskiden ne güzeldi..komşunun oğlu vardı..bugün en iyi dostum..geri gelir mi komşuluk günleri acaba?
artık unutulmaya başlayan bir kavram ne yazıkki, komşu komşu hu hu diye diye büyüdük biz. Şimdilerde hiç komşum yok. Apt de rastlarsak belki bi selam. Zoraki kapı önlerin de bayramlaşma. Ne güzel , tadını çıkarın bu tür ilişkilerin. İyi bir komşunun tadına doyulmaz çünkü. Sevgiler size
ne kadar şanslısın hiç komşum yok benim insanlar bir tuhaf yalnızlık çekiyorum bu konuda aile akraba her an yanında olamıyor insanın (bu arada klavyem çıldırdı nokta virgül olayına girmiyor)
Yorum Gönder