ben bu yaaaz...

ilkel, sakin, telaşsız bir tatil.
bilmem kaç yıldızsız hani.
gövdeyi güneşe nazır yaymak, sonsuz tembellik.
varsa hamak ona kurulmak.
bütün derdin hangi renk bikini giyeceğin
eşit oranda yanıp yanmadığın
ya da havlunu nereye koyduğun falan
en fazla "türk kahvesi mi içseeem neskafe mi"
yani basit seçimler, basit kararlar.
"napıosun"
"hiiiiç"
gazete dahi okumadan, yalnızca basit bulmacalar çözüvermek
zorlandığın yerde, onu da öylece bırakmak.
salatalar ve meyveler... serin serin.
yanaklarından akıta akıta karpuz. kırmızı kırmızı.
sürekli bir uyuma uyanma
ne severim ben havuz kenarında uyumayı
şezlongta ama, bi de batar sırtına bir süre sonra ve tatildeyiiiim diye hatırlarsın.
sonra cup suya!
bedenin bile yanar sıcaktan "coos!"
geyik geyik mazhar çalsın falan arkadan,
basbariton sesiyle, sabah mahmuru haliyle, geniş geniş
bir şeyler söylesin.
ayın kaçı onu bile bilmiyorsun.
tatilin biri, tatilin ikisi,
"ya kaç gün oldu sahi geleli"
saat desen anca: öğle yemeğine bi saat var
üstünde de uyduruktan güneşten solmuş bir şile bezi falan
tatil kokoşu ablalardan değilsin asla, olabilemezsin. o telaş tatil ruhuna uymuyor.
hem onlar yüzmez, cıp cıp ıslanır, bronz allık kullanır ve iri güneş gözlükleri.
ama sen de şıpıdık parmak arası terlikler, olmazsa olmaz.
saçlar keçe gibi olmuş tuzdan
cilt cillop
"amaa iyi gelioo sivilcelerimee" geyiği yine her yılki gibi.
burnun da tıkalı değil.
aldığın en harika nefesler,
hop dal çık ne astım kaldı ne tıkanıklık.
ha arada illa ki o yaza eşlik eden o yılın "hiti" şarkılar, banel serdar ortaç ya da illa ki tarkan.
günde yüzbin kere duymaktan ister istemez diline dolanır, tatile dönüş yolunda hop unutulur.
gece yıldızları seyretmek bazen altında uyumak.
şehirde göremiyoruz bunları muhabbetini bıkmadan usanmadan yinelemek.

ve tam bir hafta sonra, ne eksik ne fazla,
oh evimi özledim, istanbulumu özledim diyerek koşa koşa geri dönmek:)