Eve geldik şimdi. BüyükPompik boğaz enfeksiyonu geçiriyor. KüçükPompik mütemadiyen mızmız. Doktordan dönüyoruz, çantamızda ilaçlar, ot kök. Birini ana kucağına, diğerini yatağına koyuyorum. BüyükPompik'in elinde bir limon. Onu inceliyor heyecanla. Mızıldamaları devam ederken ıhlamur yapmaya başlıyorum, evet zencefil de buradaymış. Birden ses kesiliyor. Bir bakıyorum uykuya dalmış, her ikisi de.
Öylece zamanın durduğu anlardan biri. Evin dağınıklığı, pişecek yemekler, bugünün aktiviteleri, saçımın karışıklığı önemini kaybediyor. En sevdiğim ışıkta uyuyakalan iki bebek. Benim bebeklerim. Derin nefes alıyorum, yorgunluklarımı unutuveriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder