Ben çok güzel bir gün geçirdim, onu yazacaktım.
Zannettim ki, internetimde sorun var, başımızdakilerde sorun olduğunu unutmuşum bir an.
Sonra Deryik söyledi de haberim oldu.
Şaka gibi.
Çok kötü bir şaka gibi.
Ben taşımıyorum bir yere kendimi, köşe kapmaca oyununda yokum. Wordpress de kısa bir süre önceye dek sansürlüydü zaten. Hop oraya hop buraya, bu yasağa uyamam, çünkü mantıksız. Okumayan okumayabilir. Sorun değil, burdayım gitmiyorum. Hem "demokrasilerde çareler tükenmez" ya, ktunnel benzeri çözümler var.
Tek güldüğüm şu, sansürler, ölümler ülkede neleeer neler olurken, hiç umrunda olmayan kayıtsız bir kitle var ya, nihayet onları da etkileyecek bir şey oldu, belki farkında varırlar bir şeylerin kim bilir.
Yani hala da idrak edebilmiş değilim sahiden.
Ama neye şaşırıyoruz ki bu kadar, çok uzak değil, sobalarda kitapların yakıldığı, yasakların her türlüsünün yaşandığı dönemler, ortam dijital sadece ama zihniyet aynı.
Söyleyecek çok şey var.
öfkeöfkeöfkeöfkeöfkeöfke
5 yorum:
Annem babam kitapları yakılarak ödemişti okumanın, düşünmenin bedelini. Bizlere o kadar zararları dokunamayacak ama. Bir şekilde varız. Ta ki internetimizi elimizden aldıkları güne kadar. Gerçi o günde uzak değildir ya neyse bakalım. Bence de devam yazmaya. Zaten benim kişisel günlüğümün ne gibi bir zararı var olabilir ki? Trajikomik!!
Yazacağız, yazacağız, yazacağız.
Başka çaresi yok.
Belki, bir gün üstesinden geliriz.
Yazacağız, yazacağız, yazacağız.
Taa ki, üstesinden gelene dek.
Başka yolu yok.
bloglarda okudugum en sakin ve anlamlı sansüre karşı yazısı buydu sevgili mermaid, teşekkür etmek isterim sana.
gecirdigin güzel günün yazısını da okumak istiyorum bir an önce, sakın atlama erteleme, küserim yoksa. :)
denizkızı...hala burdasın:) cok seviniyorum. o gün, bian kalbime iniyodu, sayfamı acamayınca...
yasak bitsin!
öpücük öpücük
Yorum Gönder